We leven in een tijd waarin mensen op LinkedIn en Instagram moeiteloos hun mening geven.
Stoere statements, scherpe inzichten, en af en toe een flinke sneer, alles onder het mom van “eerlijkheid” of “authenticiteit”. Maar zodra het gesprek face-to-face moet plaatsvinden, wordt het stil. Ongemakkelijk stil.
Als eigenaar van LiefhebberHR zie ik het dagelijks: mensen die worstelen met open communicatie. Niet omdat ze niet wíllen praten, maar omdat ze bang zijn voor de gevolgen. Bang om iemand te kwetsen. Bang om zelf geraakt te worden. Dus kiezen ze voor de veilige route: niks zeggen. Of erger nog, omwegen maken, vage hints geven, of het gesprek helemaal vermijden.
Maar hier komt het pijnlijke: een moeilijke boodschap inslikken lost niets op. Sterker nog, het laat vaak een open wond achter. Niet alleen bij de ander, maar bij jezelf. Want jij blijft rondlopen met dat knagende gevoel. Dat je iets had moeten zeggen. Dat je eerlijk had moeten zijn. En dat je nu niet alleen de ander in het ongewisse laat, maar ook jezelf tekort doet.
Open communicatie is geen luxe. Het is een noodzaak. Zeker in teams. Zeker als je samen iets wilt opbouwen. En ja, het is spannend. Het vraagt lef. Maar het is ook een vorm van respect. Eerlijk zijn betekent niet dat je bot moet zijn. Het betekent dat je de ander serieus neemt. Dat je durft te zeggen wat er speelt, mét oog voor de relatie.
Ik geloof dat de kracht van een goed team niet zit in perfecte mensen, maar in mensen die elkaar durven aan te spreken. Die feedback geven zonder oordeel. Die ruimte maken voor het ongemakkelijke gesprek, omdat ze weten dat daar groei zit.
Bij LiefhebberHR kijken we niet alleen naar cv’s of vaardigheden. We kijken naar hoe iemand communiceert. Hoe iemand luistert. Hoe iemand een lastig gesprek aangaat. Want dat zegt vaak meer over iemands bijdrage aan een team dan welke opleiding of ervaring dan ook.
Dus mijn oproep aan jou, of je nu leidinggevende bent, collega, of sollicitant: zeg het gewoon. Echt. Niet via een passief-agressieve e-mail. Niet via een subtiele opmerking in een teamoverleg. Maar gewoon, direct. Mens tot mens.
Want ja, een moeilijke boodschap brengen is lastig. Maar een open wond achterlaten is nog veel lastiger. En die wond, die draag jij uiteindelijk met je mee.
Durf te spreken. Durf te luisteren. Durf echt contact te maken.
Dat is pas stoer.
—
Henk Liefhebber LiefhebberHR – Werving & Selectie met oog voor mensen